Ντοντέ

(Daudet). Επώνυμο οικογένειας Γάλλων συγγραφέων. 1. Αλφόνς (Alphonse, Νιμ 1840 – Παρίσι 1897). Άρχισε τη λογοτεχνική του σταδιοδρομία στην ποίηση και στο θέατρο, κι έπειτα συνεργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες. Το βιβλίο που ανέδειξε τις αφηγηματικές του αρετές ήταν οι Επιστολές από το μύλο μου (1866). Στο Πραγματάκι (1868) αναφέρεται νοσταλγικά στις αναμνήσεις του από τα παιδικά του χρόνια στην επαρχία. Άλλο ένα έργο του είναι Οι θαυμαστές περιπέτειες του Ταρταρίνου της Ταρασκόνης (1872), που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και στις οποίες έδωσε αργότερα μια διπλή συνέχεια, θεμελιώνονται πάνω στην καλοπροαίρετη ηρωικο-κωμική γελοιογραφία ενός «μεσημβρινού» τόπου, απλοϊκού και φανφαρόνου. Με τα Διηγήματα της Δευτέρας (1873), που χαρακτηρίζονται από πιο συγκρατημένο τόνο, κλείνει η πιο ευτυχισμένη φάση του έργου του Ν. το οποίο, με τη χαριτωμένη απλότητα της αφηγηματικής του φλέβας, έκανε να συγκρίνουν τον συγγραφέα με τον Ντίκενς. Ακολούθησε μια σειρά από μυθιστορήματα - Φρομόν ο νεότερος και Ρισλέ ο πρεσβύτερος, (1874), Νουμά Ρουμεστάν (1881) κ.ά. - δεμένα περισσότερο με μια έρευνα που στηριζόταν στους κανόνες του νατουραλισμού. Από τα έργα που έγραψε για το θέατρο (συχνά διασκευάζοντας δικά του αφηγηματικά κείμενα) πρέπει να αναφερθούν Η Αρλεζιάνα (1872), γνωστότατο για τη σκηνική μουσική που συνέθεσε ο Μπιζέ, και Σαπφώ (1885). Έγραψε επίσης βιβλία απομνημονευμάτων. 2. Λεόν (Leon, Παρίσι 1868 – Σεν-Ρεμί-ντε-Προβάνς 1942). Γιος του Αλφόνς (βλ. 1.). Έπειτα από ιατρικές και φιλολογικές σπουδές, επιδόθηκε στη δημοσιογραφία, συμμετείχε στην αντισημιτική εκστρατεία με αφορμή της υπόθεσης Ντρέιφους και αργότερα ίδρυσε, μαζί με τον Μοράς, την εφημερίδα Action Francaise (1908), καθημερινό όργανο της εθνικιστικής δεξιάς και των βασιλοφρόνων, με την οποία συνέχισε τη δράση του σε όλη την πολυτάραχη ζωή του. Η μυθιστορηματική παραγωγή του εκφράζει τον πικρόχολο και σαρκαστικό χαρακτήρα του που τον οδηγεί στη σάτιρα. Ως κριτικός, ήταν από τους πρώτους που ανακάλυψαν τους Προυστ, Μπερνανός και «Σελίν». Ο Γάλλος συγγραφέας Αλφόνς Ντοντέ, που θεωρείται από πολλούς εφάμιλος του Καρόλου Ντίκενς. Ο μύλος του Φοντβιέιγ στην Προβηγκία όπου ο Αλ. Ντοντέ έγραψε τις «Επιστολές από το μύλο μου».